Mér er illt í mallakút......

Æ æ æ hvað ég á bágt..... Mér hlaut að hefnast fyrir ad vorkenna Gulla ekki nóg þegar hann var veikur um daginn. Ég er búin að vera með magapínu í dag og það er ekki skéntlegt. Gulli er búin að vorkenna mér ódla en ég tel það vera samsæri, einungis til þess að núa mér því um nasir hvað ég sé illgjörn.

Hvað er annars efst á baugi...? Ég get með sanni sagt að það sé illur heimur og viðbjóðslegir evrópskir karlmenn. Þeir eru hér í hrönnum að láta eins og stórlaxar með ungar píur í kringum sig, og mig langar til að æla og kúka á þá alla í veikindum mínum.

Við fórum á skemmtistað í fyrradag. Vorum búin að fá okkur eilítið í glas og ákváðum að kíkja á klúbbalífið á Madagaskar. Þar inni voru um 90% gesta ungar píur í kynþokkafullum klæðnaði. Dansgólfið var sérstaklega áhugavert því þar var framan af ekki að sjá einn einasta karlmann, bara um 60-70 stykki fagurra fljóða. Af hinum 10% gestanna voru líklega 75% hvítir kallar, flestir komnir yfir fimmtugt, og svo einhverjir ungir Madagaskískir menn. Það vakti einnig athygli okkar að á meðan Gulli og Marvin skruppu á barinn reyndu hvorki meira né minna en þrír þessarra innfæddu drengja við okkur Nilu, en nákvæmlega ekki ein einasta af öllum stúlkunum, sem voru líklega langflestar í leit að ríkum evrópskum karlmanni, nálgaðist kærastana okkar.
Segir líklega mikið um hver hefur valdið til að taka fyrsta skrefið... eða kannski hvað Marvin og Gulli séu fátæklegir...

Þetta vekur sannarlega viðbjóð, en sennilega eru báðir aðilar að græða á þessu. Gulli ræddi við fólk um þetta á kaffihúsi í dag og kom þá í ljós að þetta vandamál hefði stórlega versnað á síðastliðnum þremur árum. Oj barasta.... það ógeðslegasta eru svo hinir fáu ungu menn sem stunda þetta líka. Myndarlegir töffarar um þrítugt með klámvæddan heila. Einn þeirra reyndi að yrða á mig í dag þar sem ég sat veikluleg með kókflöskuna mína. Ég gaf honum banvænt augnaráð og ranghvolfdi augum mínum framan í þennan fábjána.

Verður maður ekki að tjá sig um eitthvað sætt líka? Eðlurnar sem eru hér upp um alla veggi eru svo óhemju dúllulegar. Allskonar á litinn og ódla ódla gerpalegar. Við sáum eina háma í sig risastórt skorkvikindi um daginn, það var ekkert alltof falleg sjón.

Svo erum við líka búin að drepa einn sporðdreka sem var á vappi í kring um tærnar á mér. Einhver sporðdrekategund á að geta drepið manneskju á 10 mínútum. Við vildum ekki taka sénsinn þannig að Gulli stappaði á honum. Það var ótrúlega sorglegt. Eins skemmtilegt og það getur verið að ná að drepa moskítóflugurnar sem eru hér í tonnatali stútfullar af malaríu er það líkt og syndsamlegt að drepa svona fallegt dýr eins og sporðdrekinn er. Fullkomið sköpunarverk.

Verið sæl að sinni.