Gangan mikla

Nú situr Gulli mér við hlið og glottir sökum þess að í gær æmti ég og skræmti sökum verkja í hnjám mínum og tám. Þá sagði hann mér ad hugsa hvursu gaman yrði að blogga um þessa reynslu og tjáði ég honum þá að halda sér saman. Við lögðum sumsé upp í göngu um helgina skipulagða af háskólanum með sjö öðrum stúdentum og taugaóstyrkum leiðsögumanni. Vér gengum upp í 2277 m hæð og samtals rúma 22 km upp og niður illar hæðir. Auk þess bárum vér á bökum vorum þungar byrgðir af vistum. Vér sváfum í tjaldi um nóttina og allt var ákaflega náttúrulegt og indælt. Helst þótti mér við þó fara hratt yfir og hélt ég undir lokin að ég myndi ekki lifa förina af og táraðist sökum þess.
Við höfum átt bágt með hreyfingar í dag sökum gífurlegra harðsperrna, en við dröttuðumst þó út úr húsi seint og síðarmeir.
Eg hefi opnad myndasidu ykkur til heidurs a: http://ketilsen.shutterfly.com Thaer eru magnadar.
Nenni ekki að skrifa meir.
Kétill