Komin!

Við erum komin til Reunion heilu á höldnu. Það er skondin tilfinning og afar undarleg. Hún Ylfa litla Íslendingurinn sem dvelur hér þessa önn er stödd á Máritíus sem stendur og hefur lánað okkur herbergið sitt á stúdentagörðunum til afnota. Það er ljúft.

Allt er hér afar öðruvísi og vestrænna. Glansandi strætisvagnar og kvenkyns strætóbílstjórar. Hér getur maður fengið sér það sem mann lystir að borða án þess að bryðja sandkorn með því.

Madagaskar er Madagaskar, Reunion er Reunion. Þannig er nú bara það.

Stefnum á að fara í göngu með Nilu og Marvin á morgun og á hinn. Heyrumst eftir það!

Blesh!